زنگی نامه ی امام خامنه ای
سید روح‌الله خمینی
 | ||
| شناسنامه | ||
|---|---|---|
| نام کامل | سید روح‌الله المصطفوی الموسوی الخمینی سید روح‌الله مصطفوی عربی (شناسنامه) |
|
| لقب | آیت‌الله خمینی، امام الخمینی، آیت‌الله العظمی |
|
| نسب | سید احمد موسوی | |
| زادروز |
۱ مهر ۱۲۸۱ ۲۰ جمادی‌الثانی ۱۳۲۰ ۲۴ سپتامبر ۱۹۰۲ |
|
| زادگاه | خمین، ایران | |
| تاریخ درگذشت |
۱۳ خرداد ۱۳۶۸ ۲۴ شوال ۱۴۰۹ قمری ۳ ژوئن ۱۹۸۹ |
|
| آرامگاه | بهشت زهرا تهران | |
| نام همسر | خدیجه ثقفی | |
| فرزندان | پسران: مصطفی و احمد دختران: زهرا، صدیقه و فریده |
|
| اطلاعات سیاسی | ||
| پست‌ها | بنیانگذار و رهبر جمهوری اسلامی ایران | |
| پس از | محمدرضا پهلوی | |
| پیش از | علی خامنه‌ای | |
| اطلاعات علمی و مذهبی | ||
| استادان |
عبدالکریم حائری بروجردی شاه‌آبادی |
|
| شاگردان |
مرتضی مطهری حسینعلی منتظری محمد حسینی بهشتی محمد صادقی تهرانی سید علی خامنه‌ای اکبر هاشمی رفسنجانی مهدی کروبی محمد موسوی خوئینی‌ها یوسف صانعی حسین نوری همدانی ناصر مکارم شیرازی |
|
| کتاب‌ها | فهرست آثار سید روح‌الله خمینی | |
| وبگاه رسمی | www.imam-khomeini.ir | |
|
| ||
سیّد روح‌الله مصطفوی موسوی خمینی (۱ مهر ۱۲۸۱ – ۱۳ خرداد ۱۳۶۸) فقیه، مرجع تقلیدشیعه، نویسنده، شاعر و اولین رهبر ایران در نظام جمهوری اسلامی بود که انقلاب ۱۳۵۷ ایران را رهبری کرد و در پی به نتیجه رسیدن آن، نظام جمهوری اسلامی ایران را بنیان گذارد و تا پایان عمرش رهبر ایران ماند. وی یکی از نظریهپردازان ولایت فقیه به شمار می‌رود. از او بیش از چهل کتاب در زمینه‌های اخلاق، فقه، عرفان، فلسفه، حدیث، شعر و تفسیر به جای مانده که بیشتر آن‌ها را پیش از انقلاب ایران نگاشته‌است.[۱] در زمان حکومت محمدرضا پهلوی، یک بار به دلیل سخنرانی خطاب به شاه در عاشورای سال ۱۳۴۲، ۱۰ ماه زندانی[۲] و بار دیگر به دلیل سخنرانی علیه قانونکاپیتولاسیون در سال ۱۳۴۳، ۱۵ سال تبعید گردید.[۳] او نزدیک به یک سال در ترکیه، سپس عراق و در پایان برای چندماه در فرانسه دوران تبعیدش را گذراند. وی در دوران تبعید پیگیر اوضاع سیاسی ایران بود و با ارسال پیام و اعلامیه از دور، اسلام گرایان و مخالفان نظام شاهنشاهی را رهبری می‌کرد و در این دوران به تدوین نظریه ولایت فقیه پرداخت. تا پس از اینکه محمدرضا پهلوی ایران را ترک کرده بود در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ روانه ایران شد و در ۲۲ بهمن انقلاب به رهبری او به پیروزی رسید.[۴][منبع بی‌طرف] متدوالترین لقب او در درون ایران بخصوص بین طرفدارانش «امام خمینی» می‌باشد.
او پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، پوشش حجاب اسلامی را برای بانوان اجباری کرد؛ صدها نفر از وابستگان حکومت شاهنشاهی ایران را اعدام نمود. به فرمان او و با هدف تصفیه دانشگاه‌ها از «اساتید و دانشجویان ضدانقلاب» که به «انقلاب فرهنگی» مشهور شد، بسیاری از دانشجویان و استادان چپ،لیبرال و بهایی از دانشگاه‌ها اخراج شدند.[۵] و بسیاری از متحدان پیشین خود را سرکوب یا اعدام نمود. در تابستان سال ۱۳۶۷ بیش از ۳،۰۰۰ نفر از زندانیان سیاسی به «حکم حکومتی» او در زندان‌ها اعدام شدند.[۶][۷]
